Het zijn roerige weken: in de vorige blog gebruikten we nog een metafoor richting de mogelijke herverkiezing van Trump en nu is de uitslag bekend. Een dubbeltje op zijn kant, maar een geweldig resultaat. Bizar dat uiteindelijk bij een duidelijk existerende grote verdeeldheid toch een definitieve keuze voor de komende 4 jaar ontstaat. Zwart-wit.
Het lijkt heel erg op de energietransitie, waar Arjen Lubach aandacht aan besteedde. Zijn stelling in het kort: waarom het gasnet zwart-wit verwijderen, terwijl er nog geen goede oplossing of alternatief is? Dus begin met isoleren.
Hoe dan ook zie je dat grote, rigoureuze beslissingen gepaard gaan met zwart-wit-denken. Dat kunnen we ons bij de verkiezingen in Amerika heel goed voorstellen, maar bij de energietransitie veel minder goed. Want laten we eerlijk zijn, wij roepen al jaren dat de grote uitdaging in de bestaande gebouwde omgeving zit. Bijna recht evenredig, hoe ouder het object, hoe groter de uitdaging.
Ik stuurde ons innovatieteam een foto van een project dat een collegabedrijf nu realiseert. Dit project wordt op verzoek van hun opdrachtgever traditioneel uitgevoerd: kalkzandsteen, kanaalplaat, metselwerk, traditionele steigers met buizen en koppelingen, metselmortel in speciekuipen op de steiger, de bouwplaats een bende en een paar warryboks tussen de stapels stenen. Ik zette er gekscherend bij ‘innovatieve bouwmethode in opdracht van corporatie zorgt voor versnelling in de sociale huursector’. Ik weet het, erg flauw, maar de beelden spraken boekdelen.
Een van onze medewerkers maakte er een zwart-witfoto van. Hij plaatste er de tekst bij: ‘uit het jaren 60 archief’ en ik schrok. Het was inderdaad net of had de tijd stilgestaan en was de foto 60 jaar oud. Het is veelzeggend dat onze branche nauwelijks in staat is gebleken om te veranderen. Die foto gaat voortaan - weliswaar geanonimiseerd - mee in onze presentaties. We overwegen de volgende tekst: ‘met veel moeite zijn we in de afgelopen 60 jaar in staat gebleken tóch aan de nieuwe BENG-norm te kunnen voldoen’.
Als je bedenkt dat wij nu moeiteloos vijf keer beter kunnen presteren dan een nieuwe, nog in te voeren norm, dan is dat ook zwart-wit. Maar wel pijnlijk zwart-wit.
Over zwart-wit gesproken: onlangs werden we verrast met het winnen van de Cobouw50 Award. We zijn er ontzettend trots op en waren echt verbaasd, omdat we zelf meenden te weten dat we - met de keuze om veel te investeren in innovatie – nooit eerste zouden worden. Gelukkig woog bij PwC juist de solvabiliteit en het niet werken met vreemd vermogen zwaar mee. Collega’s verdienden méér, maar onze solide basis gaf de doorslag.
Laten we samen ambitieuzer zijn en aan de slag gaan met échte verduurzaming. Geen circulariekoek, maar CO2-reductie en ecologische winst als rode draad nemen, industrialisatie als middel gebruiken, de energiebesparing als doel stellen en het comfort bij de gebruiker als voorwaarde hanteren. De enige winst die echt telt is namelijk milieuwinst. Denk niet wit, denk niet zwart, denk niet zwart-wit.