"PortemoJA of PortemonNEE" Bouwblog Biense Dijkstra

Wat me afgelopen week opviel is dat Johnny de Mol ontzettend goed op tv aan het belijden is dat het zo niet goed komt met ons klimaat en dat we daar nu onze verantwoordelijkheid voor moeten nemen. Ik vind hem overigens een uitzonderlijk positief mens die fantastische tv programma’s weet te maken. Vervolgens licht hij, naast alle goede daden die hij doet, ook even het format van zijn nieuwe programma toe. Hij reist de hele wereld rond om weer een fantastisch programma te maken. Kortom, in dezelfde zin van belijden wordt met het praktisch handelen direct de boodschap weer ontkracht.

Zelf ben ik nu vijftig jaar en ik heb slechts twee keer in mijn leven met een vliegtuig de oceaan overgestoken. Ik moet toegeven dat in mijn jonge jaren gebrek aan tijd en interesse daarvan de oorzaak waren, maar daar is sinds een jaar of vijf nu ook echt mijn intrinsieke motivatie de oorzaak van. Ik heb daar eerder over geschreven: bij een dergelijke overtocht (enkele reis) verbrand je evenveel brandstof als al onze honderdvijftig bedrijfswagens in een heel jaar verbruiken!

We stappen over op volledig elektrisch vervoer, we maken kleine stapjes door al onze daken te voorzien van zonnepanelen, we gooien het gas eruit en stappen over op warmtepompen. We doen iets. Maar veel politici, beleidsmakers en predikers van het groene geloof doen dat niet. Greenwashing van de bovenste plank. Zelf worstel ik ook met mijn ‘guilty pleasure’ autosport, maar die vier middagen per jaar dat ik totaal over zo’n twaalfhonderd km CO2 produceer vergeef ik mezelf. Het is net zoals de meeste dieven die hun daden voor zichzelf rechtvaardigen dus.

Onderzoek toont aan dat vooral mannen als primaire reden het financiële aspect belangrijker vinden dan de duurzaamheidswinst die behaald kan worden. Het blijft dus steeds een afweging tussen ‘doe ik mee’ of ‘portemonnee’. Zolang we het belijden maar niet praktiseren wordt de geloofwaardigheid van de echte motivatie om duurzaam te handelen erg afgezwakt.

Voeg daar het laatste bericht van het Financiële Dagblad maar aan toe: “Die opwarming van de aarde voorkomen we niet, dus zullen we ons moeten aanpassen”. Kortom, we zijn al door rood licht gereden, maar waren wel aan het afremmen, nu goed opletten dat er niemand geraakt wordt. Zulke berichtgeving werkt niet motiverend, maar eerder averechts. Het is zoals het is, dus terug naar de orde van de dag om er nu het beste maar van te maken. Daarmee verdwijnt dus de urgentie en verandert de ‘mindset’ naar acceptatie.

In het kader van verbeter de wereld, begin bij jezelf, hebben wij verleden week de realisatie van ’DreamHûs’ aangekondigd. Een initiatief van het sociaal verhuurbedrijf WoonFriesland, waarbij we samen met hen, The Green Village, YES!Delft, de Bewonersraad Friesland en hopelijk vele anderen op het terrein van TU Delft iets prachtigs ontwikkelen. In een wetenschappelijke, regelluwe omgeving testen wat we nog kunnen doen aan die immense opgave om de bestaande gebouwde omgeving te verduurzamen. ‘Dream’ is de Friese en Engelse vertaling van droom. De meeste dromen zijn bedrog, maar als je wakker wordt in Delft dan droom je nog; van een duurzame toekomst die alleen gerealiseerd kan worden als we er met zijn allen vol voor gaan.