"Ketenpartners of geketende partners" Bouwblog Biense Dijkstra

Afgelopen week hadden we een gesprek met een van onze vaste ketenpartners over de stijgende bouwkosten, de oorzaken daarvan en de gevolgen voor ons als ketenpartners. We constateerden dat we samen industrieel substantieel goedkopere en betere producten realiseren dan de ‘traditioneel’ samengestelde nieuwbouwproducten. Ook zijn we ervan overtuigd dat deze kostprijs - door systeemintegratie van de waarde (dus niet kosten) toevoegende partners - nog substantieel naar beneden kan, terwijl de gemiddelde tendens van traditioneel bouwen kostprijsverhoging is.

Eigenlijk voelen we ons succesvolle industriële innovators, maar zijn we kennelijk niet in staat om dat te vermarkten. We blijven bezig op onze eigen postzegel, tot grote vreugde van de grotere bouwpartijen die voor de vermarkting een heel apparaat hebben. Want zo heet dat als je een product hebt ontwikkeld, dan moet je dat vermarkten; omdat de markt dat zo gewend is. Er moet geld worden verdiend, anders kan de schoorsteen niet roken – of beter gezegd de warmtepomp niet draaien. Maar toch lukt het ons blijkbaar nog niet om dat structureel te organiseren.

We moeten dan kennelijk accountmanagers hebben die een fantastisch verhaal vertellen over een product, dat vervolgens verkocht wordt, zodat je de innovatiekosten kunt terugverdienen. Feitelijk is marktwerking dus zo dat je stopt met innoveren en eerst een verdienmodel in werking stelt om de gemaakte kosten te dekken. In dit geval kun je ook de hand in eigen boezem steken en constateren dat de opdrachtgever aan je keten ontbreekt. Want die kan natuurlijk wel volumes toezeggen. Alhoewel, dat zullen dan meerdere opdrachtgevers moeten zijn die samen volumes toezeggen. Anders is de opgave te beperkt en het voordeel te gering.

Innovatie stopt waar verdienmodellen in werking treden. In essentie is dat ook waar men binnen onze branche tegenaan loopt. Gelukkig komt er nu een beweging op gang die volumevraagstukken gaat bundelen en waar dus een continuïteitsgarantie ontstaat, zodat er dóór geïnnoveerd zou kunnen worden. Ik ben erg benieuwd hoe dit in de praktijk zal gaan. Het verleden leert ons namelijk dat vraagbundeling alleen niet de oplossing is, omdat je daarmee niet werkt aan systeemintegratie, maar aan marktwerking waar afstemming van vraag en aanbod plaatsvindt. Als dit gebeurt, zijn wij sceptisch.

Wij geloven in ketens die zichzelf vormen en gezamenlijk door ontwikkelen. De kenmerken van een succesvolle ketensamenwerking zijn namelijk openheid, transparantie en vertrouwen. Maar hoe ga je nu ‘transparant’ de vraag specificeren naar de markt? In onze optiek keren we dan juist weer terug naar een gedwongen huwelijk. De opdrachtgever en opdrachtnemer zijn in dit geval de ‘verplichte’ partners, maar waar voor de opdrachtgever de productiecapaciteit van de opdrachtnemer als ‘bruidsschat’ fungeert, is dit voor de opdrachtnemer juist het bouwvolume van de opdrachtgever.

We verwachten in die zin ook veel van de Renovatieversneller die van plan is de voorgenomen renovatieopgaves te bundelen en samen met kennisinstellingen en marktpartijen oplossingen te bedenken, mits verticale systeemintegratie de rode draad gaat worden in de te ontwikkelen proposities. Wij zijn ervan overtuigd dat langdurige samenwerking dan loont en leidt tot kostprijsverlaging, kwaliteitsverhoging en faalkostenbeperking en bewijzen dat op kleine schaal. Nu het vliegwiel aan de gang krijgen.