De factor Pi bij innovatie

De tijd vliegt voorbij. Van alle innovatieprojecten die wij draaien, was ik de meest majeure tot op heden qua investering nog vergeten. Niet vergeten qua mogelijke impact, maar vergeten in de tijd. Ook hier is dus sprake van de beruchte ‘factor Pi’ bij innovatie: meer dan drie keer duurder, langer en intensiever dan gehoopt.

Begin 2013 begon onze interesse in duurzame bronnen, gevoed door het feit dat het bestaande warmtenet in sommige te renoveren flats afgekoppeld dreigde te worden, om over te stappen op individuele verketeling. Dat vonden we toen (en nu nog steeds) een spijtkeuze. Simpelweg omdat vervanging van de ketels in het oude ketelhuis niet meer uit kon, zou er individueel worden verketeld. Het bestaande warmtenet kan echter uitstekend dienst blijven doen, mits er een goede alternatieve bron is. Dat kunnen we inmiddels prima tijdelijk oplossen met een mobiele warmtepompopstelling, zodat de definitieve keuze voor bijvoorbeeld geothermie gemaakt kan worden.

Dan moet je er natuurlijk nog wel even voor zorgen dat er geothermie gerealiseerd wordt. We trokken de stoute schoenen aan en ontvingen in maart 2015 de benodigde opsporingsvergunning. Vanaf dat punt begon de zoektocht naar expertise en specialisten, want voor de gebouwde omgeving was er geen lokale referentie. Wel in de glastuinbouw gelukkig, zodat ECW in 2017 aanschoof als specialist. Daarnaast was Ennatuurlijk al een belangrijke speler qua warmtenet in Leeuwarden en namen zij ook deel in het consortium.

Na intensieve geologische studies hebben we in oktober 2018 de projectlocatie gewijzigd en in 2019 durfden de eerste koplopers te tekenen voor de afname van deze duurzame aardwarmte. Daarnaast sloot de gemeente Leeuwarden een intentieovereenkomst met Ennatuurlijk, om het warmtenet verder uit te breiden.

In januari 2020 was Shell dermate geïnteresseerd geraakt in deze methode van duurzame energie, dat ze besloten om deel te nemen. Zij traden in de plek van ECW en ook de overheid trad met Energiebeheer Nederland (EBN) toe tot het consortium. Ik moet zeggen dat ik daar ontzettend trots op ben. Zouden wij dan toch dat vonkje zijn wat het vuur doet ontbranden, of beter gezegd, de initiatiefnemer die de kraan van duurzame warmte weet open te draaien?

Je kunt er van alles van vinden, maar het gewoon gaan doen is ons op het lijf geschreven. Geen pilots, geen theorie, maar keiharde praktijk. The proof of the pudding is in the eating. Er zit ontzettend veel expertise bij onze consortiumpartners. Vorige week zijn we begonnen, binnenkort wordt de eerste put geboord en in september hopen we deze put te kunnen testen. Als deze test positief is, dan bouwen we de centrale en legt Ennatuurlijk het warmtenet aan. In het najaar van 2022 wordt dan de tweede put geboord en gaan we in december 2022 draaien.

Dat zou betekenen dat we van ons eerste initiatief tot levering 10 jaar verder zijn, mits de definitieve uitkomsten van de theorie versus de vaak weerbarstige praktijk blijken te kloppen. Dat zou dan ná de eerste boring moeten blijken. We zullen ons allemaal moeten beseffen dat als we de duurzaamheidsdoelstellingen voor 2050 willen bereiken, we naast de diverse pilots en de weerstand van meestribbelaars, ook nog de factor Pi moeten overwinnen. Zij die willen zoeken een oplossing; zij die niet willen een excuus.